viernes, 23 de diciembre de 2011

Nire lehenengo...

Nire lehengo esperientzia berezia San Mamesera joan nitzenean izan zen. Nire aititearekin joan nintzen, eta zoritxarrez, Athletic-ek galdu zuen Sevillaren contra. Hau izan zen 2004 . urtean .Preferencia oeste egoikitu zigun . Oso ondo ikusten zen ,eta amaiera gabekoa iruditu zidan gradak .Mila bufanda zuri-gorriak denak neba-arreba bezala “ En la catedral” .Nire ametsetako estadioa zen , eta behin betikoz hor nengoen .
Baina partidua aspergarria izan zen ,Athletic-ek oso txarto jokatu egin zuen eta .
Lehenengo gola ez naiz gogoratzen noiz izan zen , baina oso seguru nago Sevillak sartu zuela .San Mamés osoa isilik zegoen.
Inork ez zuen eser esaten ,bakarrik txistu egiten zuten , Athletic-en joko txarra desbaloratzen .Baina gol bat bakarrik ez zuten sartu ,4 gol baizik .Azken minututan ,Julen Guerrerok sartu zuen Athletic-en lehen eta gol bakarra .Nire aitaitak esan zuen zelaitik lehen bait lehen ateratzeko ,gero jende guztia multzokatu zirelako eta .Zelaiaren kanpo aldean ,jendea mozkortuta zegoen ,baina ere bai haserretuta zeuden .Baina niri ez zitzaidan inporta Athletic-ek galdu izatea ,bakarrik San Mamés ikusi nahi nuen ,eta aldi horretatik ,aldi guztietan joaten naiz nire taldeari animatzera 




martes, 20 de diciembre de 2011

Gutuna

Abenduaren 2an.
Aupa Al-Nahaid:
Euskarari buruzko gauza asko erakutziko dizut gutun honetan. Aintzinean, Euskal Herrian bakarrik hitz egiten zen euskaraz, baina ez da gaur egungokoa. Bi hizkuntz  egiten ziren batik bat; bizkaiera eta gipuzkera. Gaur egun, gipuzkera Gipuzkoan gehien erabiltzen duten hizkuntza da, euskara batua ez dute ia hitz egiten, eta bizkaiera oraindik erabiltzen da, baina oso gutxi, Bizkaiko herri txikitan eta familia batzuetan. Gaur gehien erabiltzen dena Euskara Batua da. Bizkaian, Gipuzkoan eta Araban hitz egiten da, Euskal Herri osoan.

Gure hizkuntzaren jatorria ez dakigu nondik datorren. Batzuk Asiatik datorrela esaten dute, beste batzuk Errusiatik eta Afrikatik. Hizkuntz bakarra da, familia bat ez duena, eta galtzen ari da pixkanaka-pixkanaka, eta beste hizkuntz batzuk sartzen ari dira , gaztelania eta ingelesa aparte, frantzesa, alemaniarra...

Ez daukat ezer gehiago irakasteko,baina euskara ikasi nahi baduzue,euskaltegi batera apuntatu, eta gutxienez oinarria ikasiko duzue.
Ondo pasa gure lurretan eta gozatu euskaraz hitz egiten.

Unai Larroca Trigueros 

NEDS

Glasgown gaude , 1973an, John McGill Bigarren Hezkuntza hasiko du. Mutil azkarra, sensiblea eta bizitza onekoa da. Baina bere etxean, gauzak ez dira ondo joaten. Bere aita alcoholicoa da, eta mehatzatzen die familia guztiari.
Institutoan, John lagun berri batzuk agiten ditu, baina ez dira hain onak , Glasgow-eko gamberroak dira eta . Bere anaia gamberroen “buruzagia “ da , denok errespetatzen diote . Pixkanaka-  pixkanaka , John gamberro bat egiten da , eta peleetan sartzen da ,  eta labana sartzen dio beste leku batzuetako mutilei , jipoitu nahi diote eta .
Problema askotan sartzen da eta bere lagunek albora utzi egiten diote , pentsatzen dutelako pasatzen ari dela .
Hemendik aurrera , John kalean dago , bere ama etxetik bota egin dio eta .
Azkenean , bere aita berarekin etortzeko esaten dio , bere amak behar dio eta .
Afal orduan , aitak eskatzen dio Johni berarekin akabatzeko . Baina John ez da kapaz egiteko , eta bere bizitza berriro normaltasunera iltzultzen da.

Film ona eta atsegingarria da .  Baina azkenean gertatzen dena niretzat ez dauka sentzurik.





viernes, 16 de diciembre de 2011

Maita nazazu gutxiago eta goza nazazu gehiago

Horiek izan ziren Amandak esan zizkidan azken hitzak. Ez nuen espero gure erlazioa era horretan amaitzea, ezta gertatu zena geroxeago.
Dena hasi zen 15 urte nituenean. Ikastetxean nenbilen, lagunekin brometan, klases aldatzen, eta biologia klaserantz gindoazten. Klase berri bat zen, eta jende berria ezagutu genuen, beste ikastetxetik etorrita.
Ez dakit zer gertatu zen, baina nire begiak bakarrik ezarri ziren pertsona batean. Amanda zuen izena, 15 urtekoa, Kantauritik etorria. Polita eta zutarri onekoa, begi berdeak, ile beltza, eta isildua.
Biologiako irakaslea bikoteka jarri zigun, eta kasualitatez, Amandarekin egokitu ninduen. Gure lehenengo hitzak, ez genuen eser esan, baina esaten dute, begirada batek mila hitz baino gehiago esan nahi dutela.

Horrela pasatu ziren hilabeteak, eta hor hasi zen geure erlazioa. Urteak pasa, eta guk oraindik elkar maite genuen. Mila aldiz haserretu ginen, baina konpoketak oso bereziak ziren. Pasaden hilabetean, ezkontzeko proposatu , eta hori izan zen momenturik bereziena.
Baina atzo gauean, senargaiaren agurra geneukan. Nire lagunekin nengoen eta mozkortu ginen. Hurrengo egunean, esnatu nintzen neska batekin ohean, Amanda ez zena. Hori izan zen nire sententzia.
Amanda haserretu eta hau esan zidan: “Maita nazazu gutxiago eta goza nazazu gehiago”. Maite nuen, baina liskar horrekin gure amodioko 7 urteak porrot egin zuten.

Hilabeteak pasa eta deika nenbilen telefono mugikorra, baina bera ez zuen erantzuten. Arratsaldean, telebistan, ikusi nuen aurkitu zutela gorpu bat, bizia gabekoa. Eta argazkia ikustean, nire arima oinetara jaitsi zidan: Amanda zen.

Egun horretatik bizi naiz karga horrekin, eta ulertu nuen, gehiago egon behar nintzatekeen berarekin, gure amodioa betirako bizi, eta hil arte elkar egon.